Dood zijn betekent toch niets
Ik ben gewoon even in de kamer hiernaast
Ik ben ik en jij bent jij
Wat we voor mekaar betekenden
Bestaat nog altijd verder
Roep mij met mijn gewone naam
Spreek op je gewone manier tegen mij
Verander toch je toon niet
Doe niet geforceerd of plechtig of droef
Lach zoals we altijd lachten
Met de mopjes waar we van hielden
Speel, glimlach, denk aan mij, bid voor mij
Laat mijn naam altijd klinken in het huishouden als voorheen
Spreek hem uit zonder nadruk
Zonder een schijn van schaduw erin
Het leven betekent nog altijd wat het vroeger betekende
Het is nog altijd wat het altijd was
Absoluut ononderbroken voortgaand
Wat is de dood tenzij een verwaarloosbaar voorval?
Waarom moet ik verdwijnen uit het hart
Omdat ik uit het oog ben ?
Ik wacht op jou
Ergens niet ver weg
Juist om de hoek
Alles is goed.
Niets is voorbij; niets is verloren
Eén kort moment en alles is terug als voordien
Hoe zullen we lachen met de moeite van het scheiden wanneer we elkaar terugzien !
Henry Scott Holland (1847-1918)
uit tijdschrift De Brug
